Wiersz II - Prawdziwy przyjaciel
Dedykuję ten wiersz mojej świętej trójcy-Patce, Ikuli i Marcie.
Prawdziwy przyjaciel
Prawdziwy przyjaciel to osoba,
która pomimo tego, że znacie się krótko
wie czego Ci brak, czego masz malutko.
A czego masz więcej :
Dokonuje wielu poświęceń.
Dokonuje wielu poświęceń.
Taka bratnia dusza nigdy Cię nie zostawi,
w żadnym wypadku z kwitkiem nie odprawi.
Choć często się z
Tobą kłóci, wyzywa, droczy
to kiedy trzeba pociesza i mówi, że życie nadal się toczy.
Po środku całej armii
i mnóstwa żołnierzy,
on złudzeniami nie karmi,
lecz w Ciebie wierzy.
Po środku całej armii
i mnóstwa żołnierzy,
on złudzeniami nie karmi,
lecz w Ciebie wierzy.
Gdy z rozmawia z Tobą
To nie tak, jakbyś gadał z samym sobą.
Nie błądzi nigdzie myślami, ma słuchające uszy
po prostu z Tobą jest i nigdzie się nie ruszy.
Po tych wszystkich słowach,
i wyznaniach wielu,
okaż mu to samo;
takich jest niewielu.
Po tych wszystkich słowach,
i wyznaniach wielu,
okaż mu to samo;
takich jest niewielu.
Ten bardzo mi się podoba.
OdpowiedzUsuńMoże dlatego, że jestem jedną z tych osób, które wierzą w siłę przyjaźni...?
Cudnie napisany, tak samo jak pozostałe.
Heh... jeden z moich pierwszych. Pisałam go właśnie dla przyjaciółki, więc w zasadzie napisał się sam ;)
UsuńTak, powiem Ci, że siła przyjaźni jest ogromna. Moja przyjaciółka... bez niej już dwano bym się rozsypała. Ona jest takim moim łæczem ze światem zewnëtrznym. Dba o to, bym sië nie zamknęła w sobie.
Dziękuję za tak miłe słowa ;)
P.S.
Przepraszam za błędy, piszę z tabletu ;)