W okowach nocy, pod pierzyną wspomnień, do głowy wkradł się strach. Chwycił za gardło, cisnął o ścianę... Smutno zakrakał ptak. W  dźwiękach śpiewu, pośród mroku, przypomniał parę spraw : to co było, to, co będzie, co tyczyło "nas". Przepiękny kruku, co pióra Twe w poświacie lśnią : zabierz me serce, daleko, daleko, na samo jeziora dno. ~~*~~ eteryczna